Prolog

To tylko kolejna noc
I patrzę na księżyc
Zobaczyłem spadającą gwiazdę
I pomyślałem o Tobie
Śpiewałem kołysankę
nad brzegiem wody i wiedziałem,
że gdybyś tu była, zaśpiewałbym dla Ciebie
Jesteś po drugiej stronie
Tak jak niebo dzieli się na dwie części
Jestem mile od tego by Cię zobaczyć
Widzę gwiazdy z Ameryki
I zastanawiam się, czy Ty też je widzisz?
Ona jest niczym zimna poranna kawa
Ja mam kaca po whisky i coli z poprzedniej nocy
Ona sprawi, że nagle zadrżę
I doprowadzi mnie do śmiechu, jakbym tylko ja zrozumiał jej żart
Chcę być pijany, kiedy się obudzę,
na właściwej stronie niewłaściwego łóżka.
I każdy pretekst, który wymyśliłem
mówi Ci prawdę, której nienawidzę.
Co mnie nie zabiło,
nigdy mnie tak naprawdę nie wzmocniło.
Miłość zostawi ślad Twojej szminki na mnie,
Więc może teraz zostawię to za sobą,
usiądę tutaj pragnąc, by być trzeźwym.
Nikt nigdy nie będzie Cię tak obejmować, jak ja.
Czy mógłbym budzić się obok ciebie
Kiedy stukniemy w dwucyfrową liczbę
Patrzeć w twoje oczy
Jakbym patrzył w lustro weneckie
Czy mogłabyś to jakoś wyjaśnić
Wszystko jest takie zamglone
To nie moja kolej
To jej by zostać zranionym
W późną noc
Wracając do domu ze zbyt wielu przejażdżek pociągiem
Koronka nie jest tak czerwona jak moja twarz
W tej samej chwili jestem w domu
Posiadłość w Highbury ma się dobrze
Paląc jak smok, ale nie goniąc wierszy