Rozdział 21

Dziewczyna leży na mojej klatce piersiowej.
- Mówiłam ci. Tak będzie lepiej
- Rosie.. to nie powinno się stać..
- Ale się stało i tego chciałeś. A skoro już tu jesteś, to ja miałam rację.
- Nie.. Muszę iść.. - usiadłem na łóżku i schowałem twarz w dłoniach.
- Zostań - jeździła ręką po moich plecach.
- Rose ?
- Zostań.
- Rose. Kochasz mnie ?
- Kocham. - Czuje się cholernie źle.  Spojrzałem na zegarek. 10 godzin do ślubu przyjaciela.
- Rose muszę iść. - pocałowałem dziewczynę w czoło i zacząłem się ubierać.
- Ale wrócisz?
- Wrócę pod jednym warunkiem.
- Jakim?
- Nie powiesz nic Renesmee.
- Ja? Nie. Ty powiesz.
- Rose.
- Powiesz jej.
- Rose nie.
- Tak, to my jesteśmy rodziną Hazz - złapała mnie za rękę.
- Ale ja.. kocham ją..
- Gdybyś kochał to by cię tu nie było. Mnie kochasz.
- Nie wykorzystuj tego bo tym razem nie wejdziesz mi na głowę. Nie dostaniesz dostępu do konta, a prawa do CoCo i tak ci ograniczę Rosie. Do tego nie podjąłem jeszcze ostatecznej decyzji czy wrócę do Ciebie czy nie.
- Ostatnio mówiłeś co innego. Widzisz? Zmieniasz zdanie, bo ci na mnie zależy.
- Niby co mówiłem ?
- Że mam zniknąć z twojego życia bo cię nie obchodzą. A teraz się zastanawiasz nad powrotem.
- Rose nie zachowuj się tak. Bądź taka jak byłaś, a wtedy mnie odzyskasz. Jak wrócę z Hiszpanii to wyjdziemy kilka razy na kolację lub obiad. Zobaczę czy.. wiesz.
- Dobrze kochanie. - Założyłem buty i ruszyłem w stronę drzwi.
- Będę czekać - usłyszałem jej melodyjny głos. Jestem kretynem. Wsiadłem do auta i odjechałem. Wróciłem do domu.  Dziewczyny siedziały w ogrodzie na huśtawce. Mała między nogami Renesmee, która czytała jej bajkę.
- CoCo. - zawołałem córkę.
- Tata! - zeskoczyła z huśtawki i do mnie przybiegła. Pocałowałem ją w czółko.
- Przepraszam, że wyszedłem księżniczko.  - Wtuliła się we mnie.
- Co robimy tatuś?
- Lecimy.
- A gdzie?
- A do Hiszpanii.
- Ale fajnie.
- Idź z wujkiem Niallem spakować ubranka. - pobiegła do domu, a ja podszedłem do Renesmee.
Wstała z huśtawki zamykając książkę. Patrzyła na mnie niepewnie.
- Przeszło ci?
- No.
- To fajnie.
- Idź się spakować.
- Już to zrobiłam. Gdzie byłeś?
- Z Liamem.
- Mogłeś nie odpowiadać. Liam przyjechał i przywiózł naprawione auto przed wylotem.
- A potem był ze mną.
- Jedziemy?
- Gdzie ?
- Na lotnisko człowieku.
- Renesmee.. Kocham Cie.
- Tak, ja ciebie też kocham.- przytuliła się. Objąłem ją i wtuliłem się w jej włosy. Nie wiem co mam robić.
Czy ja zawsze muszę sobie skomplikować życie? I być skurwysynem ? Wiem, że bardzo kocham Rose. Wiem, że tak samo mocno kocham Renesmee.  I co muszę zrobić? Wybrać czy chcę prawdziwą matkę dla Coco czy dziewczynę która ją zastępuje. Wiem.. Pogadam z CoCo.  Wyszliśmy z ogrodu, a godzinę później lecieliśmy do Barcelony. Rene opierała głowę o moje ramię i patrzyła przez okno, a mała siedziała na podłodze i bawiła się lalkami. Czekałem, aż dziewczyna zaśnie.  Stało się tak po upływie 15 minut.
Podszedłem do CoCo i usiadłem obok niej.
- Córcia.
- Co tato? - uśmiechnęła się.
- Powiedz mi córeczko.. lubisz Renesmee ?
- Kocham mamę.
- Chcesz, żebym był z Rosie czy Renesmee ?
- Ta mama nie bije...
- Dobrze córeczko. - przytuliłem ją.
- A mama mi coś powiedziała, ale to sekret.
- Powiedz mi. Ja nikomu nie powiem.
- Mama ma fasolkę. - Poczułem jak coś osuwa mi się w żołądku.
- Ale nie mów, że wiesz.
- Dobrze. - Przytuliła się. Dolecieliśmy na miejsce i pojechaliśmy do kościoła. Louis i Mercedes wyglądali super. Idiota tylko pogubił się w przysiędze. Jednak ja cały czas myślałem o Rose, Renesmee.. o tym wszystkim. Żeby Rose nie powiedziała nic Rene musiałbym oddać jej CoCo, a żeby ją zatrzymać, musiałbym być z nią i zranić Renesmee. Albo powiedzieć Renesmee prawdę... Na przyjęciu też mało co byłem przytomny.
- Co się dzieje? - spytała.
- Co kochanie ? Nie nic, zjedz sałatki.
- Nie. Jesteś nieobecny.
- Nie kochanie. Nie nie.
- Harry - ścisnęła moją rękę. - Kłamiesz.
- Nie kłamie Renesmee.
- Kłamiesz. Bo coś się dzieje.
- Renesmee odpuść okej ? - wyszedłem z budynku i wziąłem od Zayna szlugę.
- Ty nie palisz.
- Zayn jestem takim idiotą.. - jęknąłem odpalając papierosa.
- Co jest?
- Przespałem się z Rosie.
- Co kurwa?! Pojebało cię?!
- Najwidoczniej.
- To gratuluję.
- Co ja mam zrobić ?
- A skąd ja mam wiedzieć?
- Pomyśl.. Zaraz mi głowa eksploduje.
- Skoro się z nią przespałeś to miałeś powód. Jak ją kochasz to wiesz - wzruszył ramionami. - Ja ci życia układać nie będę i się nie wtrącam
- Kocham je obie..
- Gdybyś kochał pierwszą, nie zakochałbyś się w drugiej - powiedział i wszedł do środka. Wypaliłem papierosa i wróciłem do środka. Coco była na rękach Rene i kręciły się po parkiecie. Podszedłem do nich. Zgrywaj pozory Hazz..

- Tata - wziąłem ją na ręce. Późno w nocy pojechaliśmy do hotelu. Renesmee cały czas była podejrzliwa.

- Jesteś taki struty że aż mi nie dobrze - i poszła do łazienki.

- Kochanie.. - poszedłem za nią.

- Idź spać. Może ci przejdzie. - zamknęła drzwi.

- Renesmee.. Przepraszam.. - wziąłem marynarkę i wyszedłem z pokoju. Chodziłem po Barcelonie. Było pusto. Pięknie, ale nie zwracałem na to uwagi. Dostałem sms'a. Od Rose. 

" Tęsknie kotku."

Zajebiście. Usiadłem na fontannie. Jakbym mógł się rozdwoić, to bym tam poleciał. Nie mogę się rozdwoić, ale mogę ściągnąć tu Rosie..Harry masz narzeczoną która jest w ciąży..ale Harry masz też byłą narzeczoną, z którą masz dziecko..

- Kurwa - wróciłem do hotelu. Nie będę żył podwójnie. Renesmee leżała na łóżku i bawiła się telefonem.

- No więc co się stało? - Dobra Harry.. Ponieś konsekwencje.

- Spałem z Rose.

- Z Rose? Z tą Rose? - stanęła przede mną. Kiwnąłem głową.

- No to wiesz wszystko wyjaśnia. Szczęścia - wzięła telefon oraz portfel. Potem wyszła.

Złapałem ją i wróciłem do pokoju.

- Renesmee wysłuchaj mnie do końca. Pokłóciliśmy się. Byłem na Ciebie wściekły. Spotkałem się z nią przypadkiem. Zaprosiła mnie na kawę, chciała porozmawiać o CoCo. Uwiodła mnie.. Zrozumiałem, że nic do niej nie czuję i chce być z Tobą rozumiesz ? Zrozumiałem, że to Ciebie kocham.. Przepraszam.

- Bla, bla, bla.- wywróciła oczami. - Kłamiesz. Kochasz ją i była dla ciebie ważna i będzie. Zostaw mnie. Nie chcę na ciebie patrzeć.

- Zostawisz mnie ? Popełniłem jeden błąd..

- I chętnie popełniłbyś następny.

- Gdybym chciał go popełnić to ona byłaby teraz tutaj ze mną. Zrozum Renesmee, że nie chcę mieć z nią nic wspólnego.

- Nie wierzę ci za bardzo. Wybacz.

- Co mam zrobić, żebyś mi uwierzyła ?

- Nic! Zdradziłeś mnie i to z byłą.

- Odchodzisz Renesmee ?

- Wydaję mi się, że muszę to przemyśleć i zobaczyć czy zaraz do niej nie polecisz oddychając z ulgą, że masz mnie z głowy.

- Nie odchodź.. - poczułem łzy w kącikach oczu.

- Nie wierzę, że sam nie mogłeś tego powstrzymać.

- Byłem idiotą. Żałuję tego.. - Pobiegła do łazienki. Słyszałem jak wymiotuje. Poszedłem za nią i odgarnąłem jej włosy z okolic twarzy. Wyrzuciłam chyba z siebie wszystko i osunęła się na podłogę. Złapałem ją tak, że oparła się na moim torsie.

- Jesteś w ciąży. - bardziej stwierdziłem niż zapytałem.

- Ta. Możesz być pewny, że twoje. Mnie nikt nie uwodzi. - Przytuliłem ją i nie pozwoliłem jej odejść. Nawet na centymetr. Płakała, wyzywała mnie i mówiła jak bardzo mnie nienawidzi. W końcu mi uwierzyła. Leżeliśmy na łóżku przytulając się. Nie rozmawialiśmy. Oddychała już spokojnie. Nie płakała.

- Kocham Cie misiu.. - pocałowałem ją w czoło. - Kocham Was. Ciebie i dzidziusia..

- Proszę. Ja ciebie naprawdę potrzebuje.

- Zawsze będe przy Tobie skarbie.. Jeszcze raz Cie przepraszam. - I znów się rozpłakała wtulając w mój tors.

- Nie płacz prosze Cie..

- Boję się.

- Czego misiu ?

- Ze tylko tak mówisz.

- Zobaczysz, że nie.

- Nie chciałam teraz ciąży...musisz zająć się Coco.

- Wiem kochanie.. musisz zrezygnować z uczelni. CoCo będzie chodziła do przedszkola, będę ją odbierał po pracy.

- Nie..Proszę, ja chcę..

- Nie możesz się denerwować.. Przecież teraz kończysz rok. Zrobisz sobie rok przerwy..

- Dobrze..

- Daj buziaka.

- Harry..

- Tak ? - Przytuliła się mocniej. Nie odpowiedziała mi. Uniosłem jej podbródek i ją pocałowałem. Namiętnie. Krótko oddała pocałunek. Dam jej spokój. Położyliśmy się spać. Obudziła nas Coco. Leżała między nami. Pocałowałem ją w czoło.

- Głodna jestem..

- Ubieramy się i idziemy na śniadanie. - Zsunęła się z łóżka i pomogłem jej się ubrać.

- Kochanie.. - pocałowałem Renesmee w czoło.

- Hmm...

- Chodź na śniadanko. - Usiadła przecierając twarz. 

- Cześć Coco.

- Cześć mamusiu  

- Jak się spało ?

- Dobrze, a Tobie ? 

- Też..

- Chodź na śniadanie mamo !

- Już. - Pomogłem mojej ukochanej wstać i ubrałem się. Zeszliśmy na śniadanie. Państwo młodzi nie odrywali się od siebie. Renesmee traktowała mnie z dystansem.