Rozdział 41

Wziąłem dziewczynki i poszliśmy do domu. Nadi nie była zapłakana jak ją odbierałem. Aż dziwne. A w domu od razu zasnę. Zrobiliśmy sobie z CoCo kolację.

Nadine <3

- Oglądamy tato?

- Co córeczko  ?

- Bajkę.

- A nie chcesz iść spać ? - Pokręciła głową.

- Wybieraj. - dałem jej pilota. Wybrała Shreka. Niby oglądałem bajkę, ale myślami byłem gdzie indziej. Zawsze mam jakieś problemy. Chcę w końcu spokoju. Usypiałem. Coco się do mnie przytuliła. Zasnęliśmy razem na kanapie. W środku nocy odniosłem ją do łóżka. Potem rozebrałem się i położyłem u siebie. Elektryczna niania  nie dała mi zasnąć bo Nadi coś marudziła. Nie męczyłem się. Wziąłem ją do siebie i spałem z nią.

~*~ 

Maluch patrzył na mnie gdy wnosiłem go w nosidełku do domu. Mam syna. Wreszcie mam syna.

Thomas jest zdrowy i śliczny. No i mój.. znaczy nasz.

- Wreszcie w domu - usłyszałem Rene.

- Zrobiliśmy z tatkiem ciasteczka mamusiu ! - uśmiechnąłem się słysząc CoCo.

- Jeju jak fajnie. Chodź do mnie. - Odniosłem syna do łóżka i wróciłem na dół. Zdjąłem Nadi buciki i patrzyłem jak z uśmiechem IDZIE do salonu. Wreszcie chodzi. W końcu już ma prawie dwa lata. Nawija tak, że nikt ci nie rozumie.

- Tatusiuu !

- Tak?

- Na rączki ! - biegała po całym domu. Od kiedy postawiła pierwszy krok skończyła się spokojna Nadi. Wziąłem ją. Byleby czegoś nie stłukła. Przytuliła się i patrzyła na Renesmee. Ta sprzątała zabawki i ubranka.

- Mama.

- Tak słońce? - wzięła ją.

- Nudzi mi się mamo.

-To co robimy?

- Nie wiem.

- Chodź -usiadła z nią na dywanie. Obie conversy miały takie same. Mała siedziała między jej nogami. Bawiły się, a ja usiadłem z CoCo.

- Za niedługo do szkoły córeczko.

- Boję się.

- Nie ma czego.

- A Kieran też?

- Tak

- Fajnie.

- Co dzisiaj robimy na obiad ?

- Idziemy na pizze.

- Nie. Rozmawialiśmy o tym. Nie będziecie tego świństwa jadły.

- Zrobię - powiedziała Rene. - To co innego.

- A róbcie co chcecie.

- Nie - jęknęła słysząc płacz. Poszła na górę. Nadi goniła psa. Biedny.. Rozmawiałem z Coco gdy usłyszałem zbite szkło. Poszedłem tam. Na podłodze leżał wazon, a obok stała Nadine i patrzyła w sufit. Udawała, że nic się nie stało. Jak zawsze. Uciekła mi.

- Nadine.

- Tata.

- Chodź no tutaj.

- Bawię się.

- Chodź tu. -Przyszła do mnie jak sekutnica.

- Prosiłem Cie o coś. Żebyś uważała jak chodzisz.

- Niom.

- Co się mówi ?!

- Oj no.

- Nie ma oj no.

- Odsuń się bo w to wejdziesz - Renesmee sprzątnęła szkło. Denerwuje mnie trochę. Zachowuje się jakbym nie umiał własnymi dziećmi się zająć.

- Pseplaszam. - Pocałowałem ją w czółko i otworzyłem im drzwi do ogrodu. Wyszła z CoCo i pieskiem. Bawiły się wesoło śmiejąc. Objąłem Renesmee w talii i oparłem brodę na jej czole.

- Jeszcze dwójką. - Zaśmiała się.

- Co ?

- Ma być 5.

- Może 10 ?

- Piątka. Zobaczymy jeszcze.

- Zobaczymy.

- Żartowałam

- Czyli 10 ?

- Harry! - Zaśmiałem się całując jej kark. Patrzyliśmy na nasze córki.

- Nadine ma charakter po mnie.

- Tak, Coco też..

- CoCo ? Nie.

- Lepiej, żeby tak.

- Przestań Renesmee. Rose po prostu zachorowała. Wcześniej była całkiem inna.

- Ładne te róże. - Pokręciłem głową i poszedłem do dzieci. Cały czas jestem w kontakcie z lekarzami Rose, a za 2 dni mam się z nią spotkać. Nareszcie przeszła jej ta obsesja. Kiedy ostatnio rozmawiałem z nią przez telefon powiedziała mi też, że chce naprawić relacje z CoCo.  Ale chyba nie jak matka. Nie można tak jej mieszać.

- Tatusiu ! Na rączki ! - Nadi prawie mnie wywaliła. Boże ona ma siłę jak torpeda.

- Co mała ? - podrzuciłem ją jak już złapałem równowagę.

- Psytul tatuś - Przytuliłem ją mocno.

- Mój pieszczoch malutki.

- Am.

- Nie Am tylko " Jestem głodna tatusia ".

- Am tatusiu.

- Jestem..

- Jeśtem.

- Głodna.

- godna jeśtem!

- Zaśmiałem się i zaniosłem ją do domu. Razem z CoCo umyły rączki i usiedliśmy przy stole. - Zjedliśmy razem pizzę tak jak chciały. Potem wziąłem córki na spacer. Renesmee chciała zostać.

Ktoś musiał z małym. Poszliśmy na lody. Trzymałem młodszą na kolanach, a starsza siedziała obok.

- Hej.. możemy ?  - spojrzałem na Nialla.

- Jasne.

- Kieran ! - razem z CoCo pobiegli na mały plac zabaw.

- Jak tam syn?

- Zdrowy, śliczny.

- Gratuluję.

- Dzięki.. a u Ciebie.. jak ?

- dobrze jak widzisz

- Pozbierałeś się po Rose ?

- Taak.

- To dobrze.

- Podobno wychodzi z wariatkowa.

- To nie jest wariatkowo tylko szpital. I jeszcze nie wychodzi. Zakończyła pierwszą fazę leczenia.

- Dobra, ważne żeby jej pomogło i nie robiła scen.

- Może pojedziesz ze mną do niej ?

- Mogę jechać.

- To pojutrze.

- W porządku.

- Przyjadę po Ciebie. - Nadi poszła do niego na kolana. Godzinę poźniej wróciliśmy do domu.

*** Epilog *** 

- Ta czy ta? - spytałam Mercy. Wskazywałam na dwie suknie ślubne. Dopiero po 7 latach zostanę jego żoną. Niezły staż.

- Ta.

- Okay, niech będzie.

- Co ty taka ?

- Po prostu trudny wybór.

- Nie jesteś szczęśliwa ?

- Jestem. Ale ślub nic nie zmieni.

- Zmieni zmieni.

- Co?

- Zobaczysz.. To takie inne uczucie.

- No dobrze.

- Już wszystko ? Trochę mi się spieszy..

- Jasne, leć.

- Chyba, że chcesz iść ze mną i Rose na kawę.

- Mogę iść

- Hej Wam. - Rose cmoknęła Mercy w policzek,a  mi posłała ciepły uśmiech.

- Cześć - uśmiechnęłam się

- Idziesz z nami Re ?

- A mogę?

- Jasne. -Poszłyśmy we trójkę na kawę. Było miło. Rose bardzo się zmieniła. Od kiedy się wyleczyła z dziwnej obsesji, normalnie ze sobą rozmawiamy. Nawet ma męża. Po dwóch godzinach rozstałam się z dziewczynami. Wróciłam do domu. 14 letnia Coco wpierdzielała chrupki oglądając tv. Korzystała z tego, że Hazza jest w pracy. Nie pozwala im jeść takich rzeczy.

Nadi wraca z Harrym po pracy, bo jej prywatna szkoła na którą się uparł jest strasznie daleko. Chodzi tam razem z Tommym, który własnie zaczął pierwszą klase.

- Jak było w szkole? - ona chodzi do normalnej. Usiadłam obok.

- Nuda

- Jak zawsze nie.

- dostałam pałe z matmy.

-Więc musisz ją poprawić.

- No. I te 3 inne.

- Coco, to nie jest zabawa tylko szkoła. Nie możesz tego olewać.

- Nie mów tacie ok ?

- Ciągle mam nie mówić i co z tego? Popraw.

- Poprawie. Jutro idę z Rose na zakupy.

- Daj to - zabrałam jej chrupki i poszłam odgrzać obiad.

- Tak tatusiu ? - usłyszałam mojego synka. O czymś z Harrym rozmawiali. Poszłam do nich. Cała trójka dostała buziaki. Harry ostatnio mnie denerwuje. Ma okres rozkazywania.

- Chodźcie na obiad - powiedziałam od razu zanim zacznie gadać.

- wychodzę dziś wieczorem. - powiedział Hazz siadając obok CoCo.

- Kawalerskie czy jak

- Kolacja.

- Spoko.

- Do ślubu jeszcze 2 tygodnie, wtedy będzie kawalerski.

- Dobrze, dobrze. Tommy nie baw się jedzeniem.

- Nadine nie pisz sms'ów przy stole.

- Maybelly przyjdzie.

- Posprzątaj w pokoju Nadine.

- Mam posprzątane ojcze.  - zaczęły swoją grę. Coco wstała dziękując za obiad. Obie poszły na górę.

- Co dzisiaj robiłaś ? - zapytał pijąc kawę.

- To i owo - włożyłam talerze do zmywarki. - Z dziewczynami na zakupach byłam.

- Z jakimi?

- z Mercy i Rosie.

- A.. to nieźle. - wstał i rozwiązał krawat.

- A co to za kolacja?

- Z Rose.

- Aha - wzięłam się za sprzątanie.

- Jezu o co Ci chodzi ?

- O nic. Odpowiadam.

- Obraź się najlepiej.

- Tak, tak jak ty jak nie jest po twojej myśli. Idź boże czy ci bronie?

- O co Ci ostatnio chodzi Renesmee ? Jezu o wszystko masz wonty ! Nawet nie chcesz ze mną sypiać.

- Ja? Jasne. To ty każdemu rozkazujesz. Ja tylko godzę się na wszystko  byleby się nie kłócić.

- Taa.. pewnie. Od kiedy powiedziałem Ci, że mam w dupie kolor kwiatków na ślubie jesteś na mnie obrażona.

- Czekam, aż powiesz ze masz w dupie cały ślub.

- Wiesz co ? Mógłbym wziąć z Tobą ślub w piwnicy. Byleby być Twoim mężem, ale jeżeli ważniejsze są kwiatki to się w nie baw. Wychodzę. - nawet nie tknął obiadu.

- Pewnie, wychodź. - też byłam zła. Z synkiem odrabiałam pracę domową, a potem pomagałam Coco. Wreszcie zrozumiała matmę.

~Harry ~

- Hej Rosie. - przytuliłem dziewczynę.

- No cześć.

 - Co chcesz zjeść ?

- Szef kuchni dzisiaj rządzi - zaśmiała się mówiąc o Niallu, którego jest ta restauracja.

- Ślicznie wyglądasz. - uśmiechnąłem się do niej i usiedliśmy przy barze.

- Dziewczyny mnie wymęczyły dzisiaj.

- To znaczy ?

- Zakupy - zaśmiała się.

- Nadal je lubisz ?

- Jak mam czas.

- O proszę. To co takiego się dzieje, że ty czasu nie masz ? - od kiedy wróciła z leczenia przyjaźnimy się. Czasami wychodzimy na miasto z CoCo.

- Pracuję? - wzięła szklankę soku i wypiła.

- Od kiedy ?

- Od dawna. Ale mnie słuchasz.

- Wybacz Rose, mam dzisiaj zjebany dzień i nie bardzo łączę wątki. - schowałem twarz w dłoniach.

- Co się stało ? 

- Nie wiem czy dojdzie do ślubu z Renesmee.

- Boże - jęknęła. - Harry weź się ogarnij i nie odstawiaj przedstawień dobra? Stresujecie się, planujecie, a to że wystąpi kłótnia nie oznacza żę macie z wszystkiego rezygnować. A ty masz ciężki charakter i obie to wiemy. Poza tym po prostu hormony też robią swoje. Nie widzę powodu, abyście rezygnowali. Dojdźcie do porozumienia, bo wiem że ją kochasz. Wszyscy dużo przeszliśmy, abyśmy mogli być w końcu szczęśliwi.

- Rose ona nie chce nawet ze mną sypiać !

- Sam wyznaczyłeś takie zasady Harry. - patrzyła na mnie rozbawiona.

- Jakie zasady do cholery ?!

- Że nie chcesz dziecku krzywdy zrobić - śmiała się.

- Ona nie jest w ciąży Rose.

 - Nie powiem, bo to prezent.

- Rose, ona ma okres więc.. raczej nie jest w ciąży. Mam nadzieję, że nie.

- Sama sobie nie zrobiła. Ale ja nie wiem. Skoro by ci nie powiedziała to nie chce żebyś wiedział, a ja nie mam 100% pewność. Druga opcja jest taka, że chce abyś uszanował czystość przed ślubną. Wytrzymasz, a w noc poślubną będziesz bardziej spragniony.

- Czystość ? Do cholery rozdziewiczyłem ją 8 lat temu !

- Tak, ale to przed ślubem ...no taki celibat. też tak miałam.

- Bez urazy, ale tobie się przydał..

- Po prostu się uspokój. Wytrzymasz dwa tygodnie. Boże kochany, robisz dramy o byle co Harry. - Oparłem głowę o ramie dziewczyny.

- Rosie ? Ale nadal jestem seksowny coo ? - Wybuchła jeszcze większym śmiechem prawie spadając z krzesła.

- Tak, tak Harry dalej - pogłaskała mnie po włosach.

- Ale ruchałabyś ?

- Mam lepszego.

- Rose ! - jęknąłem.

- O jedzonko - wyciągnęła ręce po talerz od Nialla.

- Metr od Rose - pogroził mi.

- Boo ? - objąłem blondynkę ramieniem. Wszyscy się zaśmialiśmy. Zjedliśmy kolację i rozmawialiśmy. Wreszcie się odstresowałem. Wróciłem do domu. Dzieci na dywanie z kocami oglądały "Auta". CoCo siedziała na górze i uczyła się matematyki. Renesmee była w kuchni. Paliły sie tylko dwie świeczki. Cięła kokardki i przyklejała je na wizytówki na stół.

- Hej. - pocałowałem ją w czubek głowy.

- Proszę, nie gniewaj się już - odłożyła nożyczki mocno do mnie przytuliła.

- To ty jesteś zła na mnie.

- Już nie.

- Jesteś w ciąży ?

- Co?

- Pytam czy jesteś w ciąży.

- Nie - odparła zdziwiona. Odetchnąłem z ulgą.

- A co ty tu... teraz robisz ? - spojrzałem na stół.

- Bawię się w plastyka  - Zaśmiała się. Podała mi jedną gotową wizytówkę. akurat na tej napisane było "Hope Malik".

- Mogłaś to też gdzieś zamówić. Gdzie CoColline ?

- Nie chciałam.

- CoCo nie może Ci pomóc ? 

- Uczy się.

- Aha.. Renesmee byłbym wdzięczny gdybyś przestała przede mną ukrywać oceny CoCo.

- Nie chciałam ukrywać. Chciałam być tez lojalna wobec córki, bo mnie oto prosiła.

- Jeżeli nie poprawi tego w ciągu tygodnia to obetne jej kieszonkowe.

- W porządku.

- Pomóc Ci w czymś ?

- Jeśli chcesz.

- Co mam zrobić  ?

- Siadaj - pokazała na krzesło obok mnie i dała mi nożyczki.

- Dajesz mi ostre narzędzia ?

 - Kochanie  - zaśmiała się.

- No ok. - Pocałowała mój policzek i robiliśmy to razem, pijąc wino.

- Nadine, Tommy do spania ! CoCo chodź do mnie na chwilę. ! - Młodsze rodzeństwo poszło na górę, a córka zeszła do nas.

- CoCo jak tam w szkole ? - wziąłem ją na kolana. Zawsze będzie moją małą córeczką.

- No dobrze... - mruknęła.

- Taa ? Dzwoniła do mnie Twoja wychowawczyni.

- Oj... - odpisała na smsa. Zabrałem jej telefon.

- Masz 3 jedynki z matematyki, 2 z angielskiego i 2 z chemii. Masz chłopaka ?

- To je poprawię, Jezu nie ważne.

- CoColline odpowiedz. Masz chłopaka ?

- Może.

- Czyli tak. Jak się nazywa ? 

- Boże mam chłopaka. Luke.

- A czemu ja go nie znam ?

- Bo tak.

- A Rose zna. To chyba trochę nie fer. CoCo.

- Rose nie zna, znaczy znała. Williama, Asha i Jake'a.

- Co? 

- To jej czwarty - wytłumaczyła mi narzeczona. - Ale ja też go nie znam.

- Tato - mała jęknęła.

- CoCo ! Nie no ja się obrażam. Do spania. - oddałem jej telefon. Wystawiła mi język i pobiegła na górę. Wziąłem Renesmee na ręce i zaniosłem do sypialni. To była długa i gorąca noc.  Objąłem ją i zasnęliśmy.

KONIEC

M.Horanson :

Chciałam Wam bardzo podziękować za wszystkie komentarze i wyświetlenia. Również za chwile wsparcia, ciepłe słowa <3 To wiele dla mnie znaczy. Chcę też bardzo podziękować Skyfallgirl za współpracę na tym blogu, pomimo chwili kiedy nie mogłysmy się dogadać współpraca z nią to prawdziwa przyjemność. Życzę Wam wszystkim ciepłych, rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia i Szampańskiego sylwestra ! <3 Kocham Was ! <3

Skyfallgirl : 

Fajnie było być Renessme. Nienawidzę rose. Przezywalam wszystko osiem tysięcy bardziej niż Monika, ale wierzę w to że ma sumienie. Mam nadzieję, że Shades tez wam się spodoba.