Rozdział 7

- Renesmee nie zaczynaj tego tematu, błagam. - jęknął spuszczając głowę.

- Ale ja chce tylko wiedzieć czemu.

- Bo przypominałaś mi ją.

- Wiesz ze wygląd może nie zastąpić uczucia ?

- Nie mówię o tym.

- A o czym?

- O smaku kawy jaką dla mnie robiłaś.

- Żartu...Mówisz poważnie ?

- Tak.

- Wow...

- Pójdę już. - wyszedł z jaccuzi i chwilę później opuścił pomieszczenie. Wyszłam za nim. Przebrałam się i udałam do bruneta. Znalazłam go po kropelkach wody na podłodze. Był w garderobie.

- Nie lubię jak jesteś smutny - przytuliłam go.

- Nie martw się. - objął mnie.

- Będę.

- Ja zawsze będę smutny. Dopóki ktoś pokocha mnie tak jak ona mnie kochała. Mnie, a nie pieniądze.

- Rozumiem. - Westchnęłam.

- I dopóki ja nie będę kochał.. tak jak ją. - Potarłam ręką jego ramię. Wszystko rozumiem.

- Powinniśmy się położyć.

- Tak. No chodź.

- No idę.

- No super - poszliśmy do sypialni.

- Położył się, a ja zajęłam miejsce w jego ramionach.

~*~ 

Wzięłam głęboki oddech, jeszcze raz próbując wykręcić auto. Ale nie umiem się uczyć kiedy ten instruktor ciągle krzyczał.

- ŹLE ! MAM DOŚĆ. KONIEC NA DZISIAJ ! - Nigdy nie siedziałam za kierownicą to jak ma być dobrze?! Roztrzęsiona wysiadłam.

- Kotku. - Harry czekał na mnie oparty o maskę swojego auta. Taki był cwaniak ? Idę się poskarżyć.

- Nie będę jeździć. -powiedziałam na starcie. Nie cierpię kiedy ktoś podnosi na mnie głos. Denerwuje się i nie wiem co zrobić.- Co się stało ?

- Ja umiem przyjąć krytykę ale ja jeżdżę pierwszy raz! - schowałam się w jego koszuli. - Krzyczy.

- Nakrzyczał na Ciebie ? Poczekaj. - pocałował mnie w czoło i podszedł do instruktora. Ok. On krzyczy. Tamten to był jeszcze cicho. Taki chłopak, a tyle poweru. Wsiadłam do auta uspokajając się.

- Kutas. - podsumował Harry i odjechał.

-A może ja go czymś zdenerwowałam.

- Niby czym ?

- No nie wiem..

- Daj spokój. Jego obowiązkiem jest nauczyć Cie jeździć.

- Ja już nie chcę.

- Ja Cie nauczę.

- Nie możesz. Te kursy, testy są potrzebne, żeby mi w ogóle prawo jazdy dali. Chyba, że mówisz o tym ze będziesz mnie uczył a potem zdam testy.

- O tym drugim.

- Okay. - Odwiózł mnie do domu. Jakiś wkurwiony jest.

- Co jest Hazz?

- Hmm ?

- No bo jesteś zdenerwowany.

- A to. Nic. - Wzięłam go za rękę i Weszliśmy do domu. Nalał sobie whisky. Poszłam do kuchni. 

- Zrobisz coś co Harry uwielbia na obiad? -spytałam Niall'a na ucho Pokiwał głową. 

- Wejdź mu na kolana, przytul i baw się jego włosami.

- Tak zrobię.

- Może zadziała. Przy Rosie zawsze działało.

- Jasne... - Uśmiechnął się.

- Obiad będzie za 30 minut. - Poszłam do Hazzy. Dam radę. Siedział na kanapie. Jego koszula była rozpięta, a do tego mordował wzrokiem ścianę. Usiadłam mu na kolanach.  Przejechałem rękoma po jego mięśniach. O cholera, ale spięty.

-Powiesz co się stało?

- Biznesowe gówno.

- To znaczy?

- Próbowali mnie okraść.

- Ale się nie udało ? 

- Nie.

- To dobrze. No Uspokój się - całowałam go po szyi.

- Chodź ze mną do łóżka.. - mruknął odchylając głowę.

- Nie.

- Seks pomaga..

- To musimy znaleźć inny sposób. Kładź się. Na brzuchu.

- Nie.

- No połóż się ośle.

- Słucham ?!

- Jesteś uparty jak osioł. - Zrzucił mnie ze swoich kolan i poszedł na górę. Świetnie mi poszło. Jęknęłam i wtuliłam się w poduszkę. Ja chcę dobrze, a ON NIE. To nie. Może nazywanie go osłem nie było najmądrzejsze. Dobra ja wiem. Ale chciałam mu tylko masaż zrobić. Przynajmniej by się rozluźnił. Ponieważ jest zły postanowiłam wyjść. Dawno nie widziałam się z Hope. Pod domem zobaczyłam Zayna.

- Tylko uważaj, bo jest zdenerwowany - ostrzegłam go.

- Wiem, po to tu jestem. Przywiozłem jego trenera. Zobaczyłam bruneta z ciepłymi, brązowymi oczami.. ale przystojny.

- Cześć. - powiedziałam.

- Cześć, jestem Liam.

- Renessme. Koleżanka. To wy sobie ćwiczcie - Uśmiechnęłam się i wyszłam. Hope to była moja przyjaciółka od zawsze. Spotkałam się z nią w centrum. Harry codziennie daje mi 200 funtów. Nie wiem po co. To duża kwota pieniędzy. Kupiliśmy kawę i rozmawialyśmy. Wytłumaczyłam jej ze nie mieszkam z rodzicami.

- Jak to nie mieszkasz z rodzicami ?

- Nie mieszkam.

- To gdzie mieszkasz ?

- U no...u chłopaka. - Wypluła kawę na stolik. Podałam jej chusteczkę, zmieszana.

- Jakiego chłopaka ? - syknęła.

- No chłopaka. Spodnie, koszulka, zielone oczy.

- Bogaty ?

- Ja...Tak.

- Nie trudno zgadnąć. - patrzyła gdzieś nad moją głową. Nawet nie musiałam się odwracać. Poczułam ten zapach.

- Stoi za mną prawda? - spytałam cicho. Kiwnęła głową. Powoli się Odwróciłam. 

- No wiesz...miałeś ćwiczyć.

- No wiesz.. Nie mówiłaś, że wychodzisz.

- Bo byłeś zajęty to ci nie przeszkadzałam. - Podał mi kartę kredytową.

- Kup sobie coś ładnego. - powiedział i nachylił sie do mojego policzka - Pin to 6932 - szepnął zostawiając na nim pocałunek i wyszedł. Trochę się zdziwiłam bo przecież dał mi te pieniądze wcześniej. Odwrócilam się do koleżanki. - Ten...Idziemy?

- No.. ale przystojny..

- Prawda? Okropnie. - wyszłyśmy stamtąd. Była milcząca.

- Jak on się nazywa ?

- Styles.

- Harry Styles ?

- Tak. Właśnie.

- O cholera.

- Co?

- On jest właścicielem tego po czym właśnie chodzimy

- Wiem.

- I mojego osiedla..

- To co?

- Najbogatszy.

- No nie ważne. Ma ile ma.

- Sama bym takiego chciała.

- To on wybrał mnie. Nie ja jego.

- Historia jak z filmu.

- Mam to samo wrażenie. Nogi już mnie bolą.

- Wracamy ?

- Chodź coś zjeść. - Weszłyśmy do pizzerni. Zjadłyśmy nasz obiad. Nie pilnowałam się znów robiąc to samo. Dostałam sms'a. " Kochanie, widzę co robisz. Uspokój ręce ".